Aktywność fizyczna w trakcie leczenia onkologicznego.

Choroba nowotworowa i jej skutki uboczne jakim jest leczenie onkologicznego to trudny czas dla każdego. Uprawianie sportu i idący za tym wysiłek fizyczny budzi wśród pacjentów i lekarzy nie małe zainteresowanie i temat na szeroką rozmowę.

W trakcie leczenia np. chemioterapią pacjent nie ma sil na zwiększoną aktywność fizyczną zaraz po wlewie, ale z każdym dniem organizm zaczyna się regenerować i jest coraz więcej chęci na powrót do "normalności". Nie ma definitywnego zakazu uprawiania sportu, niemniej musimy dostosować swoje siły do tego na co sobie możemy pozwolić nie przesadzając w druga stronę.

Wykonywanie ćwiczeń fizycznych i uprawianie sportu przez osoby chore na nowotwory wzbudzało jeszcze do niedawna wątpliwości i obawy. Wynikały one z przeświadczenia o ich wpływie na obniżenie odporności organizmu oraz nasilenie skutków ubocznych leczenia onkologicznego, np. zaburzeń czynności układu krążenia, osłabienia struktury kości i ich złamań.

Tymczasem okazało się, że to unikanie wysiłku fizycznego nasila skutki uboczne leczenia nowotworów, obniżając jego skuteczność. Obecnie nie ma już wątpliwości, że ćwiczenia fizyczne są bezpieczną i skuteczną metodą przywracania sprawności psychofizycznej chorych na nowotwory. Potwierdzają to między innymi przykłady wyczynowych sportowców, którzy powrócili do uprawiania sportu po leczeniu nowotworów.

Co daje Nam aktywność fizyczna? Otóż jak się okazuje bardzo wiele.

- zmniejszenie ryzyka chorób serca (usprawnienie krążenia),

- ułatwienie kontroli masy ciała,

- poprawienie poziomu cholesterolu (zmniejszenie LDL i TC, zwiększenie HDL),

- ułatwienie utrzymania ciśnienia tętniczego krwi w zakresie normy,

- wzmocnienie kośćca, zapobieganie osteoporozie Zwiększenie wydatku energetycznego,

- zwiększenie oporności na stres,

- zmniejszenie napięcia nerwowo-mięśniowego,

- ułatwienie zasypiania, poprawa ilości i jakości snu,

- poprawa samopoczucia, zwiększenie optymizmu, zmniejszenie skłonności do depresji,

- zwiększenie siły mięśniowej,

- wzrost ogólnej wydolności krążeniowo-oddechowej organizmu.

Powstało wiele dowodów i publikacji medycznych na to ze sport może Nam pomóc, ale należy pamiętać ze intensywność i tolerancję trzeba dostosować do każdego pacjenta indywidualnie,  dzięki temu nie będzie niosła za sobą skutków ubocznych oraz dodatkowych powikłań w trakcie leczenia. Warto zadbać o systematyczność i małymi kroczkami zwiększać intensywność wykonywanych ćwiczeń. Należy również pamiętać ze tak jak ważny jest wysiłek tak ważna jest regeneracja i trzeba wypośrodkować najlepsze dla naszego organizmu. Jednym choroba nie  pozwala na ćwiczenia, natomiast inni maja chęci i siły do ruchu. Ćwiczenia fizyczne poprawiają sprawność psychofizyczną, ułatwiając i przyspieszając powrót do pełnej aktywności życiowej, wspomagają leczenie pacjentów onkologicznych, zwiększając odporność ich organizmu i poprawiając ich stan psychiczny. Wszystkie badania wskazują, że osoby aktywne i sprawne fizycznie mają znacznie mniejsze – nawet o 50%, ryzyko wystąpienia choroby nowotworowej, jej nawrotu lub przedwczesnej śmierci. Podstawowym celem profilaktyki i leczenia prowadzonego przy chorobach onkologicznych dzięki m.in. aktywności fizycznej jest wzrost świadomości całego społeczeństwa w zakresie nowotworów.

Podsumowując. Każda aktywność jest dobra nawet jeśli to tylko spokojny spacer po Naszym ulubionym park